آلمان ۱۰ سال ارتش نداشت و یک کشور اشغال‌شده به حساب می‌آید که آمریکا در این کشور، ارتش بزرگی دارد، عده‌ای شاید اینها را نمی‌دانند که قدرت امنیتی ترسیم شده در گاندو را باور ندارند و اگر همین سناریو در آلمان ساخته می‌شد برایشان باورپذیرتر بود.
به نقل از نامی نیوز ، سام نوری در سریال “گاندو” نقش سباستین را بازی کرد و شاید به تعبیری اولین سریال جدّی او در قاب تلویزیون به شمار می‌رود. او پیش از آن در شبکه نمایش‌خانگی سریال “شهرزاد” را تجربه کرد که نقش متفاوتی را جلویِ دوربین حسن فتحی از این بازیگر دیدیم. نقش فردی که از تمام زوایا و اتفاقات پنهان یک ماجرا خبر داشت.
سام نوری در جریانِ گفت‌وگویش با خبرنگار تسنیم بارها به دلدادگی «سباستین» اشاره می‌کند که خودش نقش منفی نیست اما به دلیل دلبستگی به شارلوت، تن به یکسری کارها می‌دهد که حتی از چارچوب زندگی معمولی‌اش خارج است. برایم جالب بود که برخی می‌گفتند اتفاقاتی که در گاندو می‌بینیم تخیّلی‌اند! در حالی‌که همین محتوا توسط خارجی‌ها ساخته می‌شد آن را می‌پذیرفتند. در عین حال بسیاری این سریال را دوست داشتند و مجموعه پرمخاطبِ تلویزیون به حساب می‌آید.
آدمی که نه جاسوس است و نه سیاسی!
* حضور درخشانی در “گاندو2” داشتید و نقش «سباستین» را بازی کردید؛ چقدر در موردِ این شخصیت و همراهی‌اش با شارلوت داستان آشنایی داشتید.
نه می‌دانم شخصیت حقیقی این کاراکتری که بازی کردم کیست و نه می‌دانم چطوری بود و چه می‌کرد. این چیزی که شما در سریال دیدید در واقع خلق شده ذهن من است که با کمک آقای افشار و نویسندگی آرش قادری به سرانجام رسید. درست است که با کار طنز و کمدی شناخته شدم اما می‌توانم در درام و فضاهای دیگر سینما و تلویزیون هم نقش‌آفرینی کنم. کما اینکه آقای فتحی در “شهرزاد” این فرصت را به من دادند مقداری خودم را نشان بدهم و اینجا هم آقای افشار در “گاندو2″، این فرصت را برای من ایجاد کردند.
کاری که من سعی کردم درباره ایفای نقش «سباستین» انجام بدهم، این بود که بگویم این شخصیت به شارلوت دلبستگی پیدا کرده که حاضر است به هر کاری تن بدهد؛ حتی از چارچوب زندگی معمولی‌اش خارج شود. دلبستگی که حتی به فنا شدن خودش هم نزدیک می‌شود. در صفحه اینستاگرامی‌ام پُستی درباره «سباستین» و نقشی که در “گاندو2” داشتم گذاشتم که به نظرتان تا کجا در دلبستگی باید پیش برود! آدمی که وابسته فرهنگی است و با هنرمندان تئاتر، سینما، هنرهای تجسمی و… ارتباط دارد.
کاری که می‌کند این است که هنرمندان را جذب خودش می‌کند و به فرانسه می‌برد. در حیطه دلبستگی با شارلوت، از قالب کارهای روزمره خودش هم خارج می‌شود و به مسائلی ورود می‌کند که برایش ناشناخته است. نه تنها نمی‌داند اینجا چه کار می‌کند بلکه به شارلوت پناه می‌برد اما او بارها، «سباستین» را از خودش می‌راند.
امیدوارم فصل سوم “گاندو” ساخته شود
* به نظر نمی‌رسد که نقش‌تان تمام شده؛ آیا در فصل بعدی “گاندو” حضور خواهید داشت؟
اگر فصل سومی باشد و آقای افشار تصمیم بگیرند مخاطب می‌تواند با لایه‌های بیشتری از شخصیت «سباستین» آشنا شود. کاراکتری که در کنار شارلوت می‌ایستد و آن‌قدر پیش می‌رود تا فنا شدنِ خودش! شاید بهتر باشد مخاطب با گذشته این آدم آشنا شود که چطور به این مُدلِ شخصیتی رسیده است. آدمی که به خاطر دلدادگی به یک آدمِ اشتباه، دچار چه چالش‌ها و اشتباهاتی می‌شود. این اتفاقات خودش پیام دارد و برای من کافی بود تا در این سریال ایفای نقش کنم؛ امیدوارم فصل سوم “گاندو” ساخته شود، حضور من و دیگر اتفاقات سریال، همه بستگی به قصه دارد و تصمیمِ آقای جواد افشار و دست‌اندرکاران دیگر سریال.
آیا فضای نفوذ بین هنرمندان وجود دارد؟
* به هر حال این شخصیت در سریال جریان نفوذ بین هنرمندان را نشان می‌دهد این جریان را چگونه ارزیابی می‌کنید و با توجه به اینکه معروف است سفارت فرانسه جذب می‌کند و نشان شوالیه می‌دهد، نکته‌ای دارید بفرمایید؟ در مجموع آیا به نفوذ در میان هنرمندان اعتقاد دارید؟
اگر هم وجود دارد من نمی‌دانم. چون چیزی از هنرمندان، گیرشان نمی‌آید. شاید این مسائل در 50، 70 سال پیش اتفاق می‌افتاد اما امروز مخاطب ایرانی بسیار هوشمندانه تصمیم‌گیری می‌کند و تحت تأثیر کسی قرار نمی‌گیرد. یک مطلبی در فضای مجازی توسط سلبریتی‌ها یا اینفلوئنسرها مطرح می‌شود خودتان ببینید چطور توسط کاربران مورد چالش قرار می‌گیرد.
* اما ما در داستان “گاندو” می‌دیدیم که «سباستین» به گالری می‌رود و یا با هنرمندان ارتباط می‌گیرد تا شارلوت را به اهدافِ شوم خودش برساند…
من فکر می‌کنم اگر اتفاق خاصی در گالری می‌افتاد و یا با هنرمندی دیدار می‌شد، همه به خاطر استفاده از آن محبوبیت‌ها بود. چه جایی بهتر از دورِ هنرمند که آن همه آدم جمع می‌شد و در میانِ آن همه هم‌همه آدمِ موردنظر پیدا می‌شود.
تعجب کردم برخی به من گفتند “گاندو” تخیّلی بود!
* بازخوردها چطور بوده و آیا به خاطر ایفای این نقش تحت فشار قرار نگرفتید و به شما انتقادی نشد؟
بازخوردها خیلی خوب بود. “گاندو” خیلی دیده می‌شود، جالب است بدانید که آقای افشار به عنوان کارگردان بسیار با ظرافت و هوشمندانه پیش می‌رفتند که نه توانایی‌های سیستم امنیت کشور لو برود و نه حقیر نشان داده شود. مقداری به نمایش درآید که برای مخاطب باورپذیر باشد. اگر همین سناریو در آلمان ساخته می‌شد برایشان باورپذیرتر بود در حالی که آلمان 10 سال (1945 ـ 1955) ارتش نداشت و یک کشور اشغال‌شده به حساب می‌آید که آمریکا در این کشور، ارتش بزرگی دارد.
زمانی که در آلمان زندگی می‌کردم بخش‌هایی در آن کشور وجود داشت که امکان خرج کردن دلار در آن میسر بود. شاید این نکات را نمی‌دانیم که خیلی راحت در اینستاگرام، می‌نویسیم و این قدرت امنیتی را باور نداریم. حتی یکی دو نفر گفتند این اتفاقاتِ “گاندو” تخیّلی‌اند و به من می‌گفتند فکر نمی‌کردیم شما در کارهای تخیّلی هم بازی کنید.
اینکه ما یک پهپاد و ماشین را منهدم کنیم تخیّلی است و آن اتفاقاتِ خارق‌العاده سریال آمریکایی «24» تخیّلی نیست! البته نظر شخصی افراد همیشه برای من محترم بوده؛ همه این پیام‌ها را می‌خوانم و به آن‌ها پاسخ می‌دهم.
کار با مهران مدیری همیشه جذاب است
* از کارهای جدیدتان بگویید و چرا با آقای مهران مدیری کار نمی‌کنید؟
سال گذشته با چهار فیلم به جشنواره رفتم؛ دو فیلم توقیف شد، یکی انصراف داد و یکی دیگر هم قبول شد. “قاتل و وحشی” حمید نعمت‌الله؛ “غیبت موجه” عباس رافعی، “عروس خیابان فرشته” مهدی خسروی و “لاک پشت حلزون” رضا حماسی. در تلویزیون هم “فوق‌لیسانسه‌ها” را داشتم و اخیراً هم در “خائن‌کشی” مسعود کیمیایی تجربه جالبی داشتم با امیر آقایی که بسیار بازیگر خوبی است. البته در نمایش‌خانگی هم سریال “نارگیل” را دارم که 18 شهریورماه منتشر شد.
درباره کار با مهران مدیری هم باید بگویم که پیش بیاید حتماً کار می‌کنم چون کار با این هنرمند کاربلد و توانمند، همیشه برایم جذاب بوده است.
من جزو هنرمندانی‌ام که با تلویزیون قهر نیستم
* به نظرتان تلویزیون برای حفظِ مخاطب خودش در رقابت با نمایش‌خانگی باید چه رویکردی را در دستور کارِ خودش قرار دهد؟
تلویزیون مشکلات و خوبی‌های خودش را دارد. من شاید جزو آن هنرمندانی‌ام که با تلویزیون قهر نیستم. به نظرمن باید سریالی بسازیم و یا نقشی را ایفا کنیم که به مخاطب ایرانی آورده‌ای اضافه کند. شاید برخی از بازیگران ما ترجیح می‌دهند به نمایش‌خانگی بروند تا از حیثِ دستمزد و ممیزی راحت‌تر باشند.
فکر نمی‌کنم اگر قرار باشد کار جذابی در تلویزیون ساخته شود و به بازیگری پیشنهاد دهند، او نپذیرد. از طرفی هم به نظرمن اگر کارگردانی و فیلمنامه خوب پیش برود بازیگران بسیار حرفه‌ای و زبردستی در تئاتر داریم که می‌توانند در تلویزیون بدرخشند.
